KONTRASTY CYWLIZACYJNE I ROZWÓJ ŚWIATA . PROBLEM RAS

(Uwaga pisane w podróży poprawie trochę potem albo już w książce )

Od lat istnieją koncepcje, że świat rozwija się nierównomiernie i istnieją różnice cywilizacyjne.

Przedstawię w podsumowaniu kilka haseł dotyczących podziału świata typu zachód – wschód. Głównie chodzi tu o Europę ale koncepcje rozszerzano na całą Ziemię również.

Koncepcje te mają w sobie zarówno prawdę jak i indoktrynacje i rasistowskie elementy.

Prawda zawarta jest w koncepcjach ezoterycznych takich jak teofofia i antropozofia (Blawatska , Steinera). Nadużycia występują tam gdzie mówi się o rasie tylko jako grupie ludzi o wyższości genetycznej która to grupa „powinna” zachować czystość – niełączenie się z innymi w małżeństwa.

Takie nadużycie zawsze rodzi nienawiść, ksenofobię i chęć zniszczenia tzw.ras niższych. Tak doszło do powstania obozów nazistowskich wedle koncepcji Hitlera i innych koncepcji eugeniki jego czasów.

Problem w tym że tę koncepcję nadal są rozpowszechniane np na Ukrainie, w Rosji, a nawet w Polsce przez niektóre skrajne grupy

rodzimowiercze.

W obecnej epoce dobrze byłoby już solidnie zrozumieć starożytna wiedzę i nie przenosić koncepcji warn wedyjskich i tego że Brahmini się nie mieszali na koncepcję eugeniki, ras genetycznych oraz wynaturzone koncepcje podziałów społeczeństwa na sztuczne warstwy i klasy.

Patrz mój artykuł o warnach i kastach

Oto podsumowanie nieco uogólnione koncepcji podziału :

zachód – wschód

————————

Zachód

chrześcijański

Indywidualizm, prawo, jednostka, wolność chrześcijaństwo religia , katolicyzm i pochodne , agrarność

w koncepcji ras – grupa aryjska

NIE NALEŻY TU ROSJA ale Ruś Kijowska tak

Terytorium zachodnia i środkowa Europa

Chrześcijaństwo i Polska jako przedmurze, ochrona Europy,

zasady wolność federalizm

Ludy rolnicze osiadłe

—

Wschód

w koncepcji ras – turyńska

Azja

Wspólnota , uzus, kult wodza , nomadyzm filozofie

Bizancjum

barbarzyństwo (?)

Kult cara , przywiazanie do osoby nie terytorium

Ludy koczownicze.

Duchiński, Huntington, i inni

nauka, antropologia, historia …

………………………..

Rudolf Steiner,

filozofia ezoteryka

-obecnie jesteśmy w epoce post Atlantydzkiej, i podepoce podgrupie (rasie) aryjskiej która wyszła z Atlantydy

To znaczy ta rasa ta grupa cywilizacyjna obecnie ma wpływ na lody świata

………………

DEFINICJE RASY

RASA – definicja – pisarze 19, 20 wiek

oraz Niemcy nazistowskie Hitlera i dziś Ukraina i Rosja

– grupa ludzi różniąca się pod względem kultury, języka I / ALBO genów , pochodzenia

RASA definicja – teozofia i antropozofia (R.Steiner)

– etap rozwoju człowieczeństwa związany z konkretną epoką rozwoju cywilizacji

RASA – dziś prawidłowa defiicja

grupa ludzi, których łączy się ze względu na poziom cywilizacji, rozwoju kultury, języka , świadomości, wibracji A NIE STRICTE GENÓW — która to grupa powstała z określonego etapu rozwoju człowieczeństwa (epoki) – tu można mówić o kontynuacji genetyczno-terytorialnej do pewnego stopnia

MOIM ZDANIEM — NA GŁĘBOKIM POZIOMIE

RASY POWSTAŁY WSKUTEK PRZEMIAN ENERGETYCZNYCH W ŚWIECIE

ORAZ INGERENCJI CYWILIZACJI ZEWNĘTRZNYCH W SPRAWY ZIEMI, ORAZ KONTAKTÓW TYCH ZIEMSKICH I NIE-ZIEMSKICH CYWILIZACJI

——————————————–

Koncepcja energii które kształtują różnice w rozwoju świata :

jest to koncepcja moja aczkolwiek na pewno jest w starożytnej wiedzy , dostałam ją z wglądu więc na tę chwilę nie wiem czy któreś księgi ją wspominają

To koncepcja dla mnie ARYJSKA związana z, filozofią przyrody ArioSłowian

Yin yang

Koło się kręci

Dualizm

Dwa początki koła

Stąd niejednoznaczność

—————————

PIERWSZY ETAP ROZWOJU LUDZKOŚCI

Pierwszy etap rozwoju ludzkości, yin yang jest pionowo ustawione. Męska energia z lewej wznosi się do góry, żeńska opada po prawej , początek cyklu jest zima , styczeń. Tuż po słońcu staniu rodzi się słońce czyli energia męska się rodzi ale jeszcze jest w ukryciu – mitologia Swarożyc czy Apollo jest pod ziemią na dole czarne słońce

Saturn

Mitologia biblijna Chrystus mały rodzi się nocą i kryją go przed zabiciem w ciemności nocy pod opieką Maryi

Izyda Horus Ozyrys

1

Czysta energia yang wznosząca się po lewej ku górze

Zachód świata energia męska, materia, kult jednostki ponad wspólnota, ciało pieniądz, cywilizacja ponad natura, konkurencja, zwalczanie się, podbój innych narodów, mocarstwowość , wprowadzanie cywilizacji czy swoich zasad silla nawet jeśli są wyższe cywilizowanie to jest to siła i niszczy się opozycję, nie czeka aż dorośnie : Inkowie, kościół kato, cesarstwo rzymskie

Europa zachodnia i obie Ameryki

Religie dualizm

Rolnictwo

Atlantydzka cywilizacja dualizm podzielone rasy

Inkowie po upadku Atlantydy przenoszą się do Peru i tworzą podwaliny państwa , początki musiały być grubo przez rokiem 0, nie mówię o oficjalnym państwie Inków po roku 0.

Mówię o okresie po upadku Atlantydy , wtedy ta cywilizacja była czysta i miała wiedzę, i stworzyła swoje budowle dziś uznawane za tajemnicze w Peru

Wikingowie i Nordycy wyprawy do obu Ameryk czasy pewnie po pierwszych Inkach z Atlantydy ale przed imperium Inków znanym oficjalnie

cywilizacja agrarna w Amerykach, ale nadal brak wielkich podbojów

2

Czysta energia yin opadająca po prawej

Wschód świata energia żeńska , duchowość, energetycznosc , delikatność, prymat duszy nad ciałem, energii nad materią, wyższość kultury i filozofii nad pieniądzem i zarabianiem,

Wyższość niedziałania wnętrza i kontemplowania nad zewnętrzem i działaniem, pasywność, wspólnotowosc , spójność z naturą

Filozofia przyrody Holizm

Staroeuropejczycy i Azja Bliski Wschód Afryka koczownicy szamanizm wspólnotowosc

Lemuria holizm duchowość

państwo Ariów którzy wyszli po upadku Atlantydy i weszli do Europy

Pokojowe współistnienie obok Staroeuropejczykow

DRUGI ETAP ROZWOJU LUDZKOSCI

—> nowożytność

Drugi początek cyklu. Kończy się zimą, następuje metamorfoza,

Mitologie –

Chrystus zmartwychwstaje

Jezus ujawnia się

Swarożyc się pojawia – wschód słońca

Wiosna

Odrodzenie

Powrót Saturna

Rodzi się niebo , słońce budzi ziemię do życia

Yin yang się przekręca

Linia dzieląca jest pozioma

Yang jest na górze

Yin jest na dole

Powstaje krzyż równoramienny i swastyka

Podział świata typu :

Północ

Południe

Północ – energia męska

Południe energia żeńska

Ale ostatecznie mamy cztery ćwiartki świata

1

TEREN

Północna Ameryka i zachodnia Europa do Łaby

Północny zachód nałożyły się dwie energię męskie –

do pierwotnej energii męskiej — konkurencja, plemiona walczące ze sobą, silna energia męska która dawała przetrwanie w trudnych warunkach, także kobiety były twarde silne Indianki,

dziki zachód, tworzenie nowego państwa USA i inne, mocne nastawienie na jednostkę, to dobre rzeczy — wolność, niezależność,

cywilizacja niezależności i kapitalizm liberalizm pierwotny

bo tu energia męska w pierwszej fali była bardziej dojrzała niż na poludniowym zachodzie tam był prymitywizm energii męskiej ,

potem w drugiej fali weszła jeszcze mocniejsza energia męska i dało : kult jednostki, USA mocarstwowość , zachodnia Europa i USA NWO tendencje agresywnej polityki podbojów , kolonizowania świata, narzucania swoich zasad, szerzenia religii kato ogniem i mieczem, dorabiactwo, kult pieniądza, monopolizmy

Niszczenie natury, prymat cywilizacji , rolnictwo przemysłowe technologie, NWO niszczenie człowieczeństwa w imię technologii i „rozwoju”

Ale też droga wojownika, kult wolności, kult jednostki federalizm usa , intensywna alternatywna wiedza i działalnosć opozycyjna wobec systemu

Europa — podział Ariów r1 na wschodnich i zachodnich

północny zachód to r1b celto-gallo-anglo-sasi , hg r1b

podbijanie staroeuropejczyków , więcej siły i agresji niż u r1a

potem przełożyło się to na kościół katolicki i Cesarstwo Rzymskie, potem Niemieckie i wszystkie państwa centralizujące się, mocarstwowe pod przywódctwem anglosaskich i niemieckich rodów

W CZASACH NWO TO MIEJSCE JEST STRACONE DO ŻYCIA. niskie energie

2

TEREN

Południowa i środkowa łacińska Ameryka

Południowy zachód -do pierwotnej energii męskiej weszła energia żeńska , tworząc mix męsko żeński

pierwotna energia męska , energia początku jang, niedojrzała, dawała prymitywne , brutalne zachowania, kanibalizm, prawo dżungli, zasada przetrwania kto silniejszy, konkurencji, walki plemion , niecywilizowanie się, oporu wobec cywilizacji, nomadyzmu, życia w jaskiniach, czarnej magii,

takie były ludy prainkaskie na całym terytorium Ameryki łacińskiej i południowej

je cywilizowali pierwsi przybysze z Atlantydy —

piertwotni Inkowie i inni

uważam że dlatego tu się pojawili tak dawno i są tu portale

TA CZĘŚĆ ŚWIATA JEST NAJTRUDNIEJSZA DO ROZWOJU

I WPROWADZNIA HARMONII I PRZEJŚCIA DO WYŻSZYCH POZIOMÓW WIBRACYJNYCH

gdy weszła energia żeńska z drugiej fali dało to

pomieszanie mocnej materii i skupienia na ciele z elementami kobiecości — zmysłowości , spowolnienie życia i skupienie na przyjemności życia, może rozleniwienie , mniej walk plemiennych i mniej agresji

to dziś nam się podoba, to zauważamy — festiwal brazylijski, kobiecość zmysłowa , ciało odkrywane, taniec , ciepło, korzystanie z życia, dobre jedzenie,

i jest to duuużo bardziej intensywne niż np w południowej Europie oraz ! Afryce

nadal jest to jednak skupienie na bazowych potrzebach ciała,

kobiety w południowej ameryce są mocno inicjujące, w męskiej energii bezpośrednio w Andach skupione na pracy , kult pracy,

kult surowego życia – tu weszła wraz z żeńską energią mocna indoktrynacja religijna — poddanie „zbawicielowi” i ciągle

jest to genialny grunt do zamieniania jednej religii na drugą, i świetne pole do popisu dla NWO

selva costa i reszta Ameryki pd oraz łacińska, to kobiecość manipulująca,

ale też bardzo radosna zmysłowa, kobiety tu kontrolują mężczyzn, oraz króluje manipulacja i szukanie tego mężczyzny, który „da najwięcej”

seksualna inicjacja zaczyna się bardzo wcześnie, nie ma żadnych tabu z wyjątkiem sierra gdzie jest mocne tabu

kontrast

kobiety mają bzika na punkcie swego ciała, operacje plastyczne od nastoletniości,

bieda i brzydota wszędzie, a nawet brud ale dba się o ubranie, fryzurę, paznokcie

piękno totalnie zewnętrzne niespójne z wewnętrznym, oraz agresywne

historycznie :

Załamanie się rozwoju Atlantydzkiego i

inkaskiego , majańskiego

Potem kolejne pokolenie Inków , imperium

odrodzenie energii prymitywnej pra-inkaskich kultur w Ameryce pd

zmaganie się tych kultur ze sobą, potem połączenie nowego imperiium Inków (tego które aktualnie uznaje się za jedyne) , z kościołem katolickim i konkwistadorami hiszpańskimi,

potem efekty we współczesnosci

mix prymitywu i cywilizacji

powierzchownie wprowadzone prawo, w rzeczywistości wolna Amerykanka, korupcja i manipulacje – efekt toksycznej energii żeńskiej w zestawieniu z męska , zmysłowość seksualizm,anipuoacje w relacjach społeczeństwie polityce pracy

Chaos, socjalistyczna komunizmstyczny etap w państwach

A JEDNOCZEŚNIE W CZASACH NWO TO W TEJ CZĘŚCI SWIATA JEST NAJWIEKSZY POTENCJAŁ PRZETRWANIA WYSOKICH ENERGII I DZIAŁANIA

JEŚLI POŁĄCZY SIE Z PÓŁNOCNYM ZACHODEM W INNYM ARTYKULE WYTŁUMACZĘ DLACZEGO

3

TEREN

Europa środkowa i wschodnia oraz Azja północna

Północny wschód – weszła energia męska zdrugiej fali i połączyła się z poprzednią żeńską

stworzyła siędobra baza

bazą cywlizacji musi być zawsze energia żeńska, potem gdy wchodzi męska jest dobrze — tak rozwija się też człowiek i wszechświat w sposób powolny i spokojny

na bazie energii męskie powstało ariosłowiańskie imperium.

Ario slowian, na północnym wschodzie byli ariosłowianie hg r1a którzy się adaptowali i łączyli ze staroeuropejczykami i dogadywali, a nie niszczyli ich i nie podbijali agresywnie

ale potem przeszli w fazę bardziej intensywną i być może agresywna ale nadal nie tak jak północny zachód,

ekspansja ario słowian, kontakty z cesarstwem rzymskim, wojny, niesienie kultury na południe — wpływy na Grecję, Rzym ..

4.

TEREN

Azja Południowa i wschodnia , Australia …

południowy wschód

weszła druga energia żeńska i sprawiła

Ariowie w Persji, Chinach, Indiach

wielkie cywilizacji post aryjskie

Efekty wzmocnienie duchowości, cywilizowanie,

Moim zdaniem część ArioSłowian koczownicza czyli Scytowie — przesunęli się z północnego wschodu na południowy wschód, i weszli wtedy w bardzo mocną energię żenską,

przeszli więc w kulturę agrarną i zaczęli tworzyć swoje cywilizacje na obrzeżach – Tocharowie, wedyjska

NAJWIĘKSZYM PROBLEMEM NA ŚWIECIE JEST POŁUDNIOWY ZACHÓD

jeśli chodzi o świadomość i indoktrynację, oraz rozwój cywilizacyjny

obecny trend szamański — ayahuasca , czy w ogóle odwiedziny PEru , i całej Ameryki południowej — to trend pomocy temu rejonowi

potrzebna jest mocna szamańska żeńska energia, która zniweluje traumy ludzi ale szczególnie kobiet w tym rejonie

potrzeba ludzi światła działających tu — JEST ICH WCIĄŻ BARDZO MAŁO

potrzeba też realnie wielu ODWAŻNYCH, którzy zamieszkają w enklawach np mając swoje hotele na costa albo w selva i będą MODELOWAĆ JAK WYGLĄDA INTEGRACJA DUCHOWA I CYWILIZACYJNA

i to musi być już wyższy poziom niż zrobili na bazie religii

Austriacy i Niemcy w selva

Hiszpanie za konkwisty i potomkowie np Basków , którzy stworzyli elity intelektualne

tamci ludzie już się wtopili i oni nie są zintegrowani w pełni

np mieszkają w dzielnicach Viktoria Comas Lima, lub Tambo Huancayo ale mimo że mają dochody, dobre zawody, to jednak nie dążą w pełni do modelowania zachowań np ich domy są tak samo brzydkie, nie mają oni sił aby przełamać się przez ogólną dżunglę

Są też ci imigranci niedawni, to oni mieszkają w Limie, mają swoje biznesy, szkoły, żyją w enklawie ale tak też modelują świadomość i cywilizacyny rozwój

i budują hotele oraz centra szamańskie w selva

konkretnie chodzi o to , by ludzie tego regionu powiązani genetycznie z rodami post altantydzkimi, wikingów, nordyków, inków — łączyły się z ludźmi z regionu północno wschodniego świata i południowo wschodniego świata

albo przynajmniej przeprowadzali się tam gdzie dominuje kultura

ariosłowiańska białych z północnej Ameryki i Europy

potrzeba dużo żeńskiej energii DOJRZAŁEJ PRZEPRACOWANEJ

która usunie energię żeńską toksyczną

w tej chwili mamy upudrowaną cywilizację

tak naprawdę tam jest dżungla czyli prawo silniejszego, maskowanie się (np niewykańczanie domów , niepokazywanie ile mam – ze strachu że mi ukradną zniszczą zabiorą)

nie chce mi się , po co,

mam w domu zrobione – łazienka, kafelki telewizor ,

ale nie ma ciepłej wody zwykle, rzadko jest

natomiast standardowo nie ma estetyki domów i dzielnic na zewnątrz

nie mają pełnej integralności

i za tym idzie to samo w postawie życiowej

chcą mieć lepsze zycie, idą na uniwersytet, mają lepsze zawody, ale potem wracają do dzielnic rodziców, albo wyjeżdzaja

jeśli wracają to wpadają w schemat

wyglądam dobrze — jestem wykształcony ale

nie bedę inwestować w ładny dom, mogę mieszkać w brudnej dzielnicy (bo taniej, bo mi nie przeszkadza… )

prawda jest taka że człowiek naturalnie dąży do integracji wiec szuka dobrej atmosfery i znajduje w wielkich galeriach handlowych

to się robi świadomie

ludzie mieszkają w okropnych dzielnicach i cześsto domach ale zakładają swoje dobre ubrania i przyjezdzają do wielkich centrów handolwych , do starbucksów, do pięknnie urządzonych terminali, dworców , które są jednocześnie centrami rozrywki, mają kina, baseny itd

Co jest w południowo zachodzniej części świata ?

manipulacja, korupcja, ekonomia socjalistyczna , komunistyczna , neoliberalna NWO zmiksowana z elementem drastycznego kapitalizmu ,

są ostoje cywilizacji np w PEru to costa ale tylko kilka dzielnic Limy

zaraz za tym wpada się w dżunglę ameryki podłudniowej nie w sensie lasu – tylko zasad brutalności, korupcji, manipulacji, prymitywu, brutalnego wyzysku biednych, porywania ludzi, handlu współczesne niewolnictwo

i nie jest to taka energia jak chaos Indii , bo tam jest energia chaosu estetycznej choć brudnej !! ale jakoś ładnej bo duchowej energii żeńskiej — luz, bałagan, nawet śmieci, ale bardziej czujesz tam barwność życia, barwy życia, duchowość, ciepło świata i dobroć , mimo nierówności i wyzysku również i złej ekonomii — czujesz tam się lepiej niż w Ameryce południowej jeśli jesteś

W południowo zachodniej części świata można to odnaleźć na enklawach, czyli wyspach lub w małych prowincjonalnych miasteczkach, jest barwność i mniej brutalności i dżungli

jeśli jesteś

potomkiem ArioSłowian czyli masz cywilizację głęboko w duszy i genach

JESTEŚ NATURALNIE ZINTEGROWANY

czyli chcesz mieć i robić: jak na zewnątrz tak i wewnątrz

i jeśli ekonomia i świat zmusza się do manipulacji, korupcji, ukrywania prawdy — to robisz to , a raczej robią to mężczyźni

i starają się chronić przed tym rodziny

tak jest — kraje słowiańskie —

Polska – istnieje kombinowanie i korupcja i unikanie systemu — ale większość rodzin zachowuje czystość , prawdę,

PRZEJRZYSTOŚĆ tzn kłócą się — ale ostatecznie wspierają , pomagają, mężczyźni chronią kobiety

post ario słowianie umieją partyzantkę , i element ukrywania się i manipulowania — to dali Scyci w imperium SIS ariosłowiańskim,

ten element pochodzi z energii żeńskiej pierwotnej jin zachód świata

dostosowywanie się

adaptowanie,

i za wszelką cenę przeżycie kosztem prawdy

ale to nie niszczyło rodzin

południowy zachód zaś — ponieważ w bazie ma energię męską —

to głęboko najpierw jest walka, konkurencja, prawo dźungli,

prymitywizm energii męskiej,

a dopiero wyżej jest pragnienia cywilizowania się

większość osób – które czują ten dysonans tam —

wyprowadzają się do Europy lub Ameryki płn

żenią z białymi, tworzą enklawy mieszkania , odcinają sie, starają się odciąć od systemu

wiele osób chce nawiązać do cywilizacji inków, Majów, nordyków , oraz konkwisty religii Hiszpanów i ich kultury , aby wydobyć się z tej matni

——————————

Myślenie w kategoriach „swój” i „obcy” towarzyszyło ludzkości od zarania dziejów. Ludzie różnili się bowiem między sobą pochodzeniem, wyglądem, obyczajowością, wyznawanym systemem wartości, religią i językiem, czyli tożsamością kulturową. Ona to stanowiła z czasem najsilniejsze oparcie każdej wspólnoty

narodowej. „Obcy” stawał się więc częstokroć wrogiem, przed którym należało bronić

swojej tożsamości (Huntington, 2000, ss. 13–22). W XIX-wiecznych rozważaniach historiozoficznych na powyższe rozróżnienie nakładało się ujęcie dziejów ludzkości poprzez

pryzmat walki dobra ze złem – boga światła, mądrości i prawdy zbogiem ciemności,

kłamstwa i zniszczenia W piśmiennictwie polskim sięgano czasem do nazewnictwa staroirańskiego, pisząc o odwiecznych zmaganiach Ormuzda z Arymanem (Staszic, 1959a,

ss. 21–60, 1959b, ss. 357–380; Krasiński, 1912, s. 118; Pawlikowski, 1952). W kontekście społeczno-politycznego ukształtowania świata wielu XIX-wiecznym polskim twórcom

rysował się jego podział na mentalnie odrębne części (uosabiające dobro i zło), toczące ze

sobą walkę. Jako jej podłoże istotna stawała się nie tylko tożsamość kulturowa, ale także

cywilizacyjna. Poprzez poczucie przynależności do cywilizacji zachodniej identyfikujący się

z polskością wpisywali się w dychotomiczną wizję świata podzielonego na Wschód i Zachód (Opacki, 2000, ss. 239–252; Wierzbicki, 2009, ss. 13–32). Nieco inaczej postrzegali

tę kwestię XIX-wieczni uczeni Edward B. Tylor i Lewis H. Morgan. Choć prezentowali oni

powszechne wówczas przekonanie o uniwersalnym charakterze cywilizacji europejskiej

(uznawanej za wzorzec dla wszystkich społeczeństw czy ludów), to jednak nie stawiali

jej w opozycji do Wschodu, czyli cywilizacji azjatyckiej, rosyjskiej, ale całej reszty świata

(Krzemień, 1971, s. . Dlatego też, jak sądzono na Zachodzie, europeizująca się od czasów Piotra I Wielkiego Rosja, której nieco się bano, ale i podziwiano zarazem, mogła być

równoprawnym i wiarygodnym partnerem politycznym i gospodarczym (A. Nowak, 1998,

ss. 74–75).

Dla niniejszego artykułu ważne jest stwierdzenie, że Polacy, zwłaszcza w drugiej połowie XIX w., szukali różnych dróg, by uzmysłowić opinii zachodnioeuropejskiej nie tylko

całkowitą odmienność Rosji od państw zachodu Europy, ale też jej ukrytą wobec nich

wrogość. Tu dochodzimy do osoby Franciszka Henryka Duchińskiego (1816-1893), działacza Wielkiej Emigracji, który poświęcił się udowodnieniu niesłowiańskiego pochodzenia

Rosjan, w kategorii rasy upatrując źródeł odmienności między cywilizacjami Wschodu

i Zachodu. Jego twórczość stanowi przykład na to, że poczucie klęski wywołane utratą

niepodległości stworzyło podatny grunt dla pojawienia się takich koncepcji historiozoficznych, które mogłyby stanowić wyjaśnienie powodów unicestwienia państwowości polskiej, a jednocześnie uzasadnienie istotnej roli Polski w perspektywie rozwoju sytuacji politycznej Europy, Rosji i Słowiańszczyzny. Wizję Duchińskiego należy umieścić w bardzo

bogatym nurcie myśli polskiej, która upowszechniała i utrwalała przekonanie o antagonizmie dwóch cywilizacji – europejskiej i azjatyckiej, o sprzeczności między wolnością i despotyzmem, prawem i bezprawiem (A. Nowak, 1999; deLazari, 2006).

49

Rozumienie pojęcia „rasa”

Warto poświęcić kilka słów przybliżeniu XIX-wiecznej terminologii stosowanej w polskiej nauce i publicystyce. Terminowi „rasa” nadawano różnorodne i pojemne znaczenia.

Rzecz jasna pojawia się on w rozważaniach w kontekście biologii porównawczej człowieka, czyli antropologii fizycznej, dziale tej nauki historycznie najstarszym (Bielicki, Krupiński,

&Strzałko, 1987). Wówczas rozumienie pojęcia „rasa” nie nasuwa wątpliwości. Na gruncie polskim przyswajano i upowszechniano zdobycze nauki światowej w tym względzie.

Znane i dyskutowane były na przykład różnorodne klasyfikacje ras, uwzględniające cechy

fizyczne (kolor skóry, rodzaj włosów, kształt czaszki), których dokonali w XVIII i XIX w.

m. in. J.F. Blumenbach, G. Cuvier, P. Broca czy A. Retzius. Wielu badaczy przypisywało

rasom nie tylko właściwe dla nich cechy fizyczne, ale także psychiczne. W dociekaniach

nad zróżnicowaniem społeczeństw, jeśli nie brano pod uwagę czynników wpływających

na ich ewolucję, wysuwano hipotezę o nierówności ras ludzkich. Najszerzej objaśnił ją

Artur Gobineau (Sobeski, 1925, ss. 28–78). Wątki zbliżone do jego filozofii społecznej

można także znaleźć u ewolucjonistów, L. H. Morgana, H. Spencera, A. C. Haddona

i J.G. Frazera, którzy różnicowali ludy (rasy) na „wyższe” i „niższe” podług ich przyrodzonych i dziedzicznych, jak sądzili, zdolności. Jak wskazuje J. Szacki, w wymienionych

przypadkach termin „rasa” również bywał nie do końca jasny (Szacki, 1981, ss. 341–

342; Szczurkiewicz, 1969, ss. 131–192). Zarówno Jean B. Lamarc jak i Charles Darwin

uwzględniali w swoich teoriach ewolucji tezę o dziedziczności cech nabytych (Popowicz,

2009, ss. 99–100). Koncepcję tę ostatecznie obalił rozwój genetyki. Polski uczony Feliks

Koneczny, podsumowując XIX-wieczne opinie na temat rasy, stwierdzał, że to pojęcie łączono z „pokrewieństwem i dziedziczną stałością” (inaczej ciągłością dziedziczenia). Jednocześnie obalono pogląd o istnieniu „rasy czystej” jako grupy charakteryzującej się jednością krwi. Skłaniano się raczej do traktowania rasy jako jedności kulturowej (Koneczny,

1935, s. 168; Krzywicki, 1893/1969, s. 26).

W polskiej myśli tego okresu, u zarania rozwoju antropologii, w dociekaniach nad istotą człowieka i nad źródłami jej niejednorodności akceptowano syntetyczne spojrzenie na

zagadnienie rasy. Taki kierunek dociekaniom niewątpliwie nadał fakt, iż refleksje w tym

względzie przeprowadzali ludzie o różnorodnym wykształceniu, częstokroć będący samoukami jeśli chodzi o zgłębianą dziedzinę – jak właśnie m.in. Franciszek H. Duchiński.

Często przyczyną podejmowania analiz stawał się czynnik polityczny. Prowadziło to do

zbaczania na manowce nauki, w stronę wyobrażeń, mitów i stereotypów. Tak czy inaczej,

rasę definiowano jako konglomerat dziedzicznych cech psychicznych i fizycznych danej

grupy, wyrosłych na podłożu etniczno-kulturowym w wyniku wielowiekowego pożycia na

danym terytorium. Nie przykładano jednak wówczas większej wagi do uściślania tego pojęcia1

. Można by rzec, że kategoria rasy służyła wskazywaniu odmienności między ludźmi.

Jeśli dokonywano wartościowania ras, pewnej ich hierarchizacji, to najczęściej miernikiem stawał się porządek życia społecznego, zbiór idei, praw i zasad istotny dla danej rasy.

W publicystyce polskiej XIX w. konkretnej rasie (w znaczeniu zbiorowości, populacji) przypisywano zazwyczaj zespół charakteryzujących ją właściwości, kładąc akcent na wspólnotę szeroko pojętej kultury. Dlatego też w obrębie rasy ludzie byli sobie duchowo bliscy, fizycznie podobni nie tylko karnacją czy kolorem włosów, ale i ubiorem, cenili pewien

1 Potwierdzają ten fakt XIX-wieczne słowniki, w których „rasa” to „gatunek letkiej materyjki wełnianej” (Linde, 1859, s. 28) i w interesującym tu kontekście: „plemię, pochodzenie, pokolenie” (Słownik Języka Polskiego, 1861, s. 1341). Encyklopedie zaś zamieszczają różnorodne klasyfikacje ras podług cech fizycznych ludzi

(Encyklopedia Powszechna, 1865, s. 951).

50

zbiór wartości, respektowali te same zasady. Takie ujęcie byłoby niewątpliwie zgodne ze

spojrzeniem Ludwika Krzywickiego, dla którego „duch rasy” nie był kategorią biologiczną,

lecz wynikiem przeszłości historycznej, czymś w rodzaju „potencji kulturalnej” (Krzywicki,

1902/1969, ss. 578–588; Bielicki i in., 1987, s. 6)2

. Podobnie Ludwik Gumplowicz stwierdzał, że rasa ma swe podłoże w elementach duchowych, wobec których jedność krwi

stanowi czynnik wtórny (Gumplowicz, 1887; Gella, 1966, ss. 86–88; Szacki, 1981,ss. 409–

411). W piśmiennictwie europejskim (np. Le Bon, 1897/1999), w tym i w prasie polskiej

pod zaborami często stosowano zamiennie pojęcia „rasa”, „naród” i „plemię”. Wynikało

to w części z faktu, iż nie przykładano wagi do ich precyzowania, w części z różnorodności

samych definicji. W przypadku polskim zaś cenzura w zaborze rosyjskim określenie „naród polski” eliminowała.

Używano terminu „rasa”, opisując pochodzenie ludów i różnice między nimi. Rozróżniano rasy romańską, słowiańską i germańską, a wszystkie one współtworzyły rasę indoeuropejską (utożsamiono pierwotną wspólnotę językową z domniemaną biologiczną). Na

jej z kolei określenie przyjęto również termin „aryjska” i wedle tej nomenklatury Polacy

byli Aryjczykami3

. W XIX w. i w pierwszej połowie wieku XX rozważania na temat etnogenezy Słowian miały konotacje polityczne. Koncepcja autochtoniczna, wedle której

pierwotne siedziby Słowian leżały w centrum Europy między Odrą a Dnieprem, z jednej

strony miała potwierdzać polskie prawa do ziem zagarniętych przez Niemcy, z drugiej

zaś czyniła je odwiecznymi siedzibami Polaków, które przemocą zajęli Rosjanie – lud jeśli nawet pierwotnie słowiański, to silnie podległy w przeszłości wpływom mongolskim.

Zwany był on przez wielu także turańskim. Publicystyka polska tego okresu, a nawet

nauka, operowała często stereotypowymi negatywnymi obrazami nacji czy ras wrogich

polskości. Starano się przy tym udowodnić wyższość Słowian – Polaków (pojmowaną

zresztą różnorodnie: jako lepsze pochodzenie, „rasową czystość” – cokolwiek określenie

to miałoby znaczyć, zalety mentalności, zasługi historyczne, predestynację do pełnienia

misji odnowy świata), ponieważ sądzono, że to właśnie ona daje i potwierdza prawa do

zasiedlanych ziem. Również w ówczesnych Czechach widoczna była tendencja do nobilitacji własnego narodu i jego dziejów, podobnie jak w Polsce wynikająca z przyczyn

politycznych (Strzelczyk, 2003, s. 790). Trzeba jednak wskazać, że piśmiennictwo XIXwieczne odzwierciedlało ówczesny stan wiedzy i wyobrażeń na temat dziejów Słowiańszczyzny. Uznani myśliciele i twórcy polscy jak Stanisław Staszic, Joachim Lelewel,

Kazimierz Brodziński czy Adam Mickiewicz idealizowali Słowiańszczyznę. Zgodnie z Herderowską wizją, po erach romańskiej i germańskiej przyjść miała słowiańska, odnawiając życie dzięki młodszości cywilizacyjnej Słowian, którzy jak dotąd nie odegrali w dziejach ludzkości znaczącej roli (Michalski, 2013, ss. 37–68; Wierzbicki, 1999, ss. 145–156,

2012, ss. 66–69). Co istotne, w myśli polskiej ze słowiańskiego szczepu często wyłączano Rosję, jako twór odmienny, bo „skażony” pierwiastkami bizantyjskim i mongolskim, a antagonizm polsko-rosyjski przedstawiano na szerokim tle walki cywilizowanej

Europy z barbarzyńskim Wschodem (Wierzbicki, 1984, ss. 108–116; Karpiński 1994, ss.

160–180). Z kolei Rosjanie wyłączali ze Słowiańszczyzny Polskę, „skażoną” latynizmem

i okcydentalizmem (Wierzbicki, 2012, s. 70).

2 Pojęcie „potencja kulturalna” przytaczam za Janem Ludwikiem Popławskim (W. B., 1900, s. 413). 3 Mit aryjski pojawił się z końcem XVIII w. w dziedzinie językoznawstwa porównawczego. Wówczas odkryto

rodzinę języków indoeuropejskich. Termin „Aryjczyk” wprowadził Thomas Young (1816), a następnie Friedrich Schlegel (1819), akcentując pochodzenie ludności Europy od starożytnych Hindusów. Był on używany

jako synonim „Indo-Europejczyka” i „Indo-Germanina” (Popowicz, 2009, ss. 77–78).

51

Rasy ludzkie. Cywilizacja a rasa

W meandrach ówczesnej polskiej myśli na temat Rosji w kontekście dziejów Polski i Europy zaznaczył się wspomniany etnograf, historyk, działacz emigracyjny Franciszek H. Duchiński. Poświęcił się on badaniom nad specyfiką rasową Rosjan, starając się udowodnić

ich odmienność od pozostałych ludów europejskich (pierwsze wydanie trzytomowego

dzieła na ten temat ujrzało światło dzienne w Paryżu w latach 1858-1861). Rasa u Duchińskiego to ostatecznie pojęcie współtworzone przez wiele czynników, nie tylko biologicznych, ale także geograficznych, duchowych i kulturowych. Duchiński opowiadał się za

„pierwotną jednością rodu ludzkiego”, czyli koncepcją monogenezy. W tym więc ujęciu

pochodzenie zarówno Rosjan jak i innych ludów byłoby tożsame. Obserwowane przez

uczonych różnice pomiędzy ludźmi uznawał za wyrosłe z biegiem czasu pod wpływem

czynników zewnętrznych (a więc nie biologicznych). One to dały podstawę do tworzenia

wielorakich podziałów podług cech zwracających uwagę badaczy (jak na przykład kolor

skóry, forma czaszki)4

. Jednocześnie, jak uważał, wspomniane różnice stworzyły przesłanki dla rozwoju błędnych teorii o niejednorodności pochodzenia rodu ludzkiego (koncepcja poligenezy), a co z tego wynikało – o przyrodzonych nierównościach między ludźmi.

Duchiński wskazywał na Amerykę jako źródło pochodzenia takich koncepcji. Miały one

służyć usprawiedliwieniu niewolnictwa. Dostrzegał, że teoria nierówności ras pojawiła się

także w Europie i wypływała z „nędznych pobudek” oraz chęci „popisywania się niby

to nowymi wynalazkami”. Duchiński znał pracę Josepha Arthura de Gobineau Essai sur

l’inėgalitė des raceshumaines wydaną w latach 1853-1855 i odnosił się do niej krytycznie

(Duchiński, 1904, s. 13). W pewnym stopniu jednakże uznawał teorię nierówności ras,

ale rozumianych jako populacje różniące się tożsamością kulturową i cywilizacyjną. Przystosował niektóre spostrzeżenia Gobineau dla własnych potrzeb – powołał się m.in. na

francuskiego myśliciela, gdy pisał o „nieczystości” języka rosyjskiego (Duchiński, 1902,

s. 105), ale nie skorzystał już, rzecz jasna, z tych partii tekstu, w których Słowianie zostali

uznani za lud niższy w stosunku do Germanów.

Podobnie jak inni XIX-wieczni badacze opierający się na tradycji biblijnej, podział ludzkości na rasy Duchiński traktował jako dzieło Boże. Józef Szujski wywodził różnorodność ras

od synów Noego (Szujski, 1867, s. 23), Duchiński wskazywał też jako jej źródło historię

Wieży Babel. Dalej zaś pisał:

Przykro wspomnieć chrześcijaninowi, że są na świecie rasy ludzi, to jest, że wszyscy ludzie

nie są jednakowo usposobieni do wyrobienia w sobie jednakowych we wszystkich punktach

zasad w życiu dziejowem. (…) Wszystkie rasy są powołane do zbawienia wiecznego, ale w życiu codziennem, w życiu dziejowem narody mają rozmaite środki do życia, rozmaite charaktery

życia. (…) jeżeli trwają [one – K. W.] od lat dwóch tysięcy i więcej, zowiemy [je – K. W.] stałymi charakterami cywilizacji tych narodów lub ras (Duchiński, 1901, s. 141).

W powyższym kontekście Duchiński wspominał o rasach białej, czarnej i żółtej. Co

istotne, wskazywał, że różnią się one nie tylko kolorem skóry i budową fizyczną, ale też

„skłonnościami umysłowymi i moralnymi”, które de facto odgrywają w dziejach rolę decydującą (Duchiński, 1902, s. 120). Podobnie postrzegał problem różnic między „grupami

4 Autor przytacza klasyfikację antropologiczną wg Johanna F. Blumenbacha (1752-1840), uczonego niemieckiego uznawanego często za ojca antropologii. Popularna była ona jeszcze w początkach XX w. Blumenbach wyróżniał następujące rasy: kaukaską (białą), mongolską (żółtą), etiopską (czarną; Duchiński nazywał ją

egipską), amerykańską (czerwoną) i malajską (brunatną; przez Duchińskiego nazwaną oliwkową), (Duchiński, 1904, s. 14).

52

naturalnymi”, jak nazywał rasy, Szujski. Po pobieżnym wskazaniu na różnorodne klasyfikacje stwierdzał, że „gdyby więcej (…) zajmowano się objawami myśli tych ras, zamiast ich

(…) czaszkami, nie wątpię, że wedle miary duchowej daleko trafniej by je rozgatunkowano” (Szujski, 1867, ss. 1–2).

Rosjanie to nie Słowianie

Duchiński uznawał podział rodu ludzkiego w obrębie rasy białej na trzy „szczepy”: aryjski

(indoeuropejski lub indogermański, a jeszcze inaczej: wenedyjsko-europejski), z którego

wywodził cztery gałęzie, mianowicie romańską (łacińską), słowiańską (lechicką, wenedyjską), germańsko-skandynawską oraz galską (celtycką); uralski (turański), gdzie wyodrębnił gałąź Finów (lub Czudów), Mongołów i Turków, zaliczając do niej Rosjan; semitycki,

obejmujący Żydów i Arabów. Uważał, że ludy indoeuropejskie już w pierwotnych swoich

siedzibach, w Azji (według tradycji biblijnej), rozdzieliły się na wymienione wyżej gałęzie.

Termin „Ariowie” i od niego pochodne uznawał za najbardziej właściwe dla indoeuropejczyków, wskazywały bowiem na pokrewieństwo ze starożytnymi Ariami. Sama nazwa

tego ludu określała go jako „szlachetnie urodzonych”.

Cechą, która wedle Duchińskiego zasadniczo różniła „szczepy” rasy białej, był prowadzony przez nie tryb życia – u indoeuropejczyków rolniczy i osiadły, u ludów uralsko-semityckich zaś „koczowniczy”, kupiecko-pasterski. Dla pierwszej grupy uważał Słowian za typowy lud o „cywilizacji rolniczej”, szczególnie Polaków znad Wisły i Dniepru; dla drugiej,

turańskiego pochodzenia – Moskali, którzy choć trudnili się i rolnictwem to „(…) z musu,

a nie z przyjemnością, jak Słowianie”. Rodzaj obranego trybu życia miał decydujące znaczenie dla kształtowania się społeczności ludzkich, szczególnie ich mentalności. Poprzez

termin „cywilizacja” Duchiński rozumiał „rozwój społeczny w pojmowaniu prawdy i piękna”. Objawiała się ona w religii, „zatrudnieniach” (prowadzonym trybie życia), w podziale

społecznym na stany, w języku i literaturze (Duchiński, 1901, ss. 26–27). Duchiński sądził,

że umiłowanie rolnictwa i przywiązanie do ziemi ojczystej sprzyjały wyrobieniu pojęcia

wartości prawa (stąd konstytucyjne formy rządów u ludów indoeuropejskich), własności

ziemskiej, poszanowania wolności i godności ludzkiej. Formą życia społecznego charakterystyczną dla ludów aryjskich był federalizm, rozumiany jako dobrowolne połączenie

wolnych z wolnymi. Natomiast tam, gdzie panował żywioł kupiecko-pasterski, praworządność była słabo rozwinięta, dominowało przywiązanie „(…) do osób, niż do ziemi, niż do

prawa”. Powstały więc warunki sprzyjające rozwojowi samodzierżawia jako formy rządu

gwarantującej bezpieczeństwo. Wobec władcy wszyscy byli równi, ślepo mu posłuszni,

jak niewolnicy. Tu tkwiło źródło tak charakterystycznej dla ludów turańskich, bierności połączonej z fanatyzmem. Dlatego też u Moskali carowi oddawano cześć niemalże boską

(Duchiński, 1901, ss. 142–146, 1902, ss. 120–121, 1904, ss. 4, 14–18). Widzimy więc,

że u Duchińskiego rasa biała dzieli się de facto na dwie grupy, a podział ten oparty jest na

skłonnościach zarówno fizycznych jak i psychicznych.

(…) cd w pdf można ściągnąć online

——————-