W 1778 Onufry Kopczynski

Pisal juz o czasownikach jednokrotnych i wielokrotnych

(słowa jednotliwe i częstotliwe)
To potem zostawiono tylkp w podrecznikach akademickich
BO NIKT NIE UMIAL ZNALEZC ZASADY I LOGIKI ICH ISTNIENIA..
JA WAM JĄ PODAJĘ
ROZUMIEM ŻE MOŻNA NIE ROZUMIEC
NEGOWANIE ISTNIENIA JEST GLUPOTĄ
„. Słowa
Słowa (tj. czasowniki) zostały nazwane przez Kopczyńskiego „najpotrzebniejszymi po imieniu” [Kopczyński 1780, 22]. Podział słów, podobnie jak podział imion, jest dosyć dyskusyjny. Brak w nim bowiem wyraźnego klucza klasyfikacyjnego. Wśród słów wyróżnia Kopczyński:
słowa posiłkowe (jestem, mam) w konstrukcjach: będę mówić, mam mówić;
słowa niezłożone (np. pić) i słowa złożone, przez które rozumie tworzone na drodze derywacyjnej formy dokonane, np. wypić;
słowa jednotliwe (np. dać) i częstotliwe (np. dawać);
czynne (słońce oświeca ziemię), bierne (ziemia jest oświecana przez słońce), nijakie (słońce świeci);
niedokonane (robić) i dokonane (zrobić). Należy tu zwrócić uwagę, że klasa ta pokrywa się niejako z klasą drugą;
zaimkowe (np. cieszę się, kłaniam się);
osobiste – czyli te, przy których stoi zaimek (np. ja robię) i nieosobiste – czyli te, przy których owego zaimka brak (np. robi).
Dawne ortografie, gramatyki i podręczniki języka polskiego